Türkiye Sağlık Bakanlığı tarafından, halk arasında “bunama” olarak tanımlanan “demans” hastalığının ileri yaşındakilerde sık görüldüğü belirtilerek, yaşlılıkta izlenen unutkanlığın normal olarak değerlendirilmemesi ve mutlaka hekime başvurulması gerektiği bildirildi.
Yaşlı nüfus artış hızına paralel olarak yaşlılık ve yaşlı sağlığı konularında farkındalık yaratmak amacıyla “18–24 Mart Yaşlılara Saygı Haftası”nda her yıl çeşitli etkinlikler yapılıyor.
Türkiye Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü Kronik Hastalıklar ve Yaşlı Sağlığı Dairesi Başkanlığından alınan bilgiye göre, 20. yüzyılda ön plana çıkan en önemli demografik olgulardan birisi nüfusun yaşlanması.
İnsanların daha uzun yaşadığı, doğum oranlarının azaldığı ve yaşlı nüfusun sayısal olarak arttığı günümüzde, gelişmiş ülkelerde daha belirgin olan yaşlanma olgusu, artık gelişmekte olan ülkeler açısından da önem kazanıyor.
“YAŞLILIKTA İZLENEN UNUTKANLIK NORMAL OLARAK GÖRÜLMEMELİ”
Türkiye Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü Kronik Hastalıklar ve Yaşlı Sağlığı Dairesi Başkanlığı verilerine göre, pek çok hastalığın ilerleyen yaşla birlikte arttığına dikkat çekiliyor ve bu hastalıklar içinde “demans” öne çıkıyor.
Demans, ilerleyici ve ölümcül bir hastalık olarak belirtiliyor ve hafızada bozukluk, günlük yaşam aktivitelerinde ilerleyici gerileme, çeşitli psikiyatrik semptomlar ve davranış bozukluklarıyla karakterize olarak tanımlanıyor.
Yaşlılarda sık görülen bir sorun olan hastalık, başlangıçta sinsi bir unutkanlıkla başlayabileceğinden, yaşlılıkta izlenen unutkanlığın normal olarak görülmemesi gerektiğine işaret ediliyor. Alzaymır da demansın en sık nedeni olarak kabul ediliyor.
Genel olarak “erken”, “orta” ve “ileri” olmak üzere üç evreye ayrılan demansta hastalar zaman içerisinde erken evreden ileri evreye ilerliyor ve evreler arası geçiş süreleri hastadan hastaya farklılık göstermekle birlikte ortalama 2-5 yıl olarak belirtiliyor.
Demans hastalığında sağlığı korumak için düzenli egzersiz, diğer medikal hastalıkların takibi, yıllık grip aşısı, 5 yılda bir zatürre aşısı, ağız ve diş hijyeni, gözlük gereksiniminin karşılanması ve işitme problemleriyle başa çıkılması gerektiği önerilerinde bulunuluyor.
