Devlet erkanını bir kez daha kutlamak lazım.
6 Şubat depreminin ilk anlarından itibaren gerekli reaksiyonlar gösterilmiş, bölgeye gidilmiş, imkanlar dahilinde gerekli çalışmalar yapılmıştı.
Ardından da dava takip sürecinde en tepeden en alta kadar büyük bir birliktelik ortaya konularak ve de en önemlisi siyasi rozetler bir kenara bırakılarak mücadeleye büyük bir destek gösterildi.
Bizim gibi her konuda tartışan ve ayrışan bir toplumda bunun başarılması son derece önemliydi.
Elbette toplumun her kesiminden Şampiyon Melekler’in davalarına büyük bir hassasiyet gösterildi.
Doğrusu da buydu.
Ancak burada esas olan Şampiyon Melekler’in aile bireylerinin gösterdiği tutum ve davranışlardır.
Bir insan evladının yaşayabileceği en büyük acıyı yaşadılar, yaşıyorlar ve son nefeslerine dek de yaşayacaklar.
Bizler, İsias Davası sürecinde aile bireylerinin verdikleri bilgileri bile okumakta zorlanırken, onlar bu olayları ve daha bilmediğimiz birçok acıyı yaşadılar.
Ancak her şeye rağmen tek bir gün, tek bir an bile yılmadılar.
Onlar için, geçen bayramların, karne günlerinin, doğum günlerinin, Anneler Günü’nün, Babalar Günü’nün hiçbir zaman eski anlamı olamayacağı gibi, sıradan günler bile artık sıradan değildir.
Yaşadıkları tüm bu acılara rağmen ortaya koydukları mücadele, sabır, dirayet, birliktelik ve adalet azmi ise takdire şayandır.
Bu toplum yıllarca çok sahte kahramanlar gördü.
Onları yüceltti, el üstünde tuttu. Hala da tutuyor.
Ancak bu toplumun gerçek kahramanları Şampiyon Melekler’in aile bireyleridir.
Nasıl ki dünya döndükçe Şampiyon Melekler unutulmayacak, acıları ve anıları hep yaşayacak, onların aile bireylerinin verdiği mücadele ve gösterdiği dik duruş da tarihteki yerini altın harflerle alacaktır.
Çıktıkları bu uzun ve meşakkatli adalet yolculuğunda kendilerine bir kez daha güç ve sabır dilerken, göstermiş oldukları mücadele için her bir aile bireyinin önünde saygıyla eğiliyorum.
Sizler, bu toplumun Gerçek Kahramanlarısınız.
